PLASY
Data założenia: 1146 (numer porządkowy 204 według Janauscheka)
Data rozwiązania: 1785
Filia / klasztor macierzysty: Morimond-Ebrach / Langheim Monastery
Klasztor-córka: /
Książę Władysław II założył opactwo Plasy w dolinie Střela w latach 1144/1146 jako jeden z najstarszych klasztorów cysterskich w Czechach. Mnisi z Langheim we Frankonii skolonizowali Plasy. Po wojnie trzydziestoletniej klasztor przeżywał swój drugi rozkwit: nowe barokowe budynki klasztoru, duże czworoboczne dziedzińce i kościół pielgrzymkowy Marianske Tynice do dziś charakteryzują krajobraz – podobnie jak rozległe obszary rolnicze do uprawy zbóż i owoców.
Wersja audio
Bieżące wydarzenia
Najnowsze posty
Krajobraz kulturowy
Krajobraz Klasztoru Plasy reprezentuje zachowany krajobraz kulturowy na obszarze około 20 kilometrów kwadratowych w dzielnicy Pilzno-Północ. Linię środkową tworzy rzeka Střela (Natura 2000). Na rozwój i kształt krajobrazu miał wpływ lokalny klasztor cystersów od pierwszej połowy XII wieku.
Jest to słabo zaludniony obszar z małymi wioskami. Niektóre z nich zostały założone przez cystersów, na wygląd innych mieli oni znaczący wpływ w późniejszych wiekach. Zwłaszcza, gdy mnisi przekształcali filary swojej gospodarki – folwarki (granges) – we wsie lub wsie w folwarki. To właśnie folwarki tworzą wyjątkową serię cennych zabytków w krajobrazie kulturowym Plasów, umiejętnie osadzonych w krajobrazie, które nie mają odpowiednika w Republice Czeskiej.
W okolicy, oprócz wspomnianych wiosek, znajdziemy zachowaną sieć utworzoną przez ważne historyczne ścieżki (z nowo posadzonymi alejami drzew), małe zabytki sakralne i drzewne, aleje, stawy, młyny, ….. Podobnie jak w innych krajach europejskich, cystersi w Republice Czeskiej wpłynęli na ogólny wygląd krajobrazu, który prezentowali „odciskając pieczęć Boga na ziemi”. Ślady cystersów z XVIII wieku są dziś najbardziej czytelne.
Zachowanie wielu elementów krajobrazu do dnia dzisiejszego – pomimo zniesienia klasztoru 250 lat temu – jest wyjątkowe. Było to zasługą nowych właścicieli, austro-węgierskiego kanclerza Klemensa von Metternicha, który utrzymał wykorzystanie krajobrazu – głównie poprzez rolnictwo i leśnictwo.
Tekst: Elisabeth Seel/Zdjęcie: Ivo Kornatovský