Klasztor Langheim istniał przez 670 lat, od 1132/33 do 1802 roku. Był ściśle związany z diecezją Bamberg, która została założona w 1075 roku. Podczas gdy na początku wsparcie diecezji zajmowało centralne miejsce, spory trwały przez dłuższy czas. Nie udało się osiągnąć ani pożądanej natychmiastowości cesarskiej, ani ustanowienia terytorium.

Pochodząca z początku XIII wieku kaplica św. Katarzyny jest jedną z najstarszych zachowanych kaplic bramnych w niemieckich klasztorach cysterskich.

Warto wspomnieć o kamieniołomach na północ od klasztoru. Zostały one wykorzystane do budowy licznych budynków, które można łatwo przypisać pracy klasztoru.

Siedem zachowanych lub rozpoznawalnych stawów w bezpośrednim sąsiedztwie klasztoru również może być z tym związane.

Prawie żaden inny budynek zbudowany przez opactwo cystersów w Langheim nie jest tak znany jak bazylika Vierzehnheiligen, zbudowana według planów Baltazara Neumanna.

Utrata centralnych budynków klasztornych Langheim z powodu sekularyzacji nadaje dzisiejszej wiosce Klosterlangheim charakter wiejski.

Ukryte są tu skarby architektury, takie jak niezwykle hojnie zaprojektowana piwnica z XVI wieku lub wciąż zachowany zbiornik na ryby. Wraz z wciąż w dużej mierze zachowanymi i wspaniale rozwiniętymi folwarkami i oficjalnymi rezydencjami w Trieb, Hochstadt, Bamberg, Giechkröttendorf, Kulmbach i Tambach, a także prawie unikalną architektonicznie farmą Nassanger, krajobraz klasztorny Langheim ma do zaoferowania niezwykłe zespoły.